Ιερές Μονές

Η Μονή Δούβιανης, επίσης γνωστή και ως Μονή Αγίου Κηρύκου και Ιουλίττας , είναι ένα βυζαντινό μοναστήρι που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του χωριού Δούβιανη, στον Δήμο Δρόπολης της περιφέρειας Αργυροκάστρου στην Αλβανία.

Τοποθεσία Το μοναστήρι βρίσκεται στην κοιλάδα του Δρίνου, στο χωριό Δούβιανη, στην περιοχή της Δρόπολης, και βρίσκεται ανάμεσα στις πόλεις του Αργυροκάστρου και Δελβίνου στη νότια Αλβανία. Είναι ένα από τα πολλά μοναστήρια που βρίσκονται στην κοιλάδα του Δρίνου.

Ιστορία Το μοναστήρι παραδοσιακά χρονολογείται στον 6ο αιώνα, ωστόσο σε κάποιες σημειώσεις ενός πρώην μοναχού του μοναστηριού φαίνεται ότι το μοναστήρι χτίστηκε το 1089. Αποκαταστάθηκε τη δεκαετία του 1960 και αναβαθμίστηκε σε πολιτιστικό μνημείο από την Αλβανική κυβέρνηση το 1963. Σήμερα είναι σχεδόν ερειπωμένο και από τα 3000 τετραγωνικά μέτρα του σώζετε μόνο το κεντρικό κτήριο με το εκκλησάκι. Το καλοκαίρι του 2006 οι κάτοικοι του χωριού ανακοίνωσαν ότι οι απόγονοι του πρώην ιερέα του χωριού, Παπά Βλάση, βρήκαν θαμμένη στον κήπο τους μια εικόνα. Το αντικείμενο, που περιγράφεται ως έμβλημα του μοναστηριού και χρονολογείται το 1819, φέρει τα ονόματα των 6 αγίων (Αγία Ιουλίττα, Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Άγιος Χαράλαμπος, Άγιος Ελευθέριος και Άγιος Πολύκαρπος). Οι κάτοικοι του χωριού προκειμένου να απουθεχθεί η κλοπή αυτού του πολύτιμου αντικειμένου κατά καιρούς αλλάζουν την θέση φύλαξής της. Στις 5 Ιουνίου 2010, το μοναστήρι λεηλατήθηκε από αγνώστους. Εκλάπησαν ένας ξύλινος σταυρός, μερικές εικόνες, ένα ύφασμα με καλλιτεχνική και ιστορική αξία ενώ οι ληστές κατέστρεψαν και ορισμένα τμήματα από το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Το ίδιο έχει συμβεί και στο παρελθόν, το 1997 όταν είχαν κλαπεί μερικές πολύ παλιές εικόνες και άλλα αντικείμενα αξίας. Σήμερα ο τρούλος, το καμπαναριό, η Αγία Τράπεζα και άλλα μέρη του μοναστηριού κινδυνεύουν με κατάρρευση.4 Μέχρι στηγμής το μοναστήρι το φροντίζει οικειοθελώς ο δουβιανήτης Σπύρος Παναγίωτης, συνταξιούχος δάσκαλος.

Εκπαίδευση Το 1777 στο μοναστήρι ιδρύθηκε ελληνικό σχολείο από τον Ορθόδοξο ιεραπόστολο Κοσμά τον Αιτωλό (1714 - 24 Αυγούστου 1779) όπου περιόδευσε στην περιοχή κηρύττοντας και προτρέποντας τον λαό να μάθει γράμματα. Αργότερα, το 1858 κάποιος ιερομόναχος του μοναστηριού ονόματι Γεράσιμος, ίδρυσε ένα παρθεναγωγείο από τα πρώτα του είδους του στην περιοχή και όχι μόνο, και μια σχολή κεντήματος δευτεροβάθμιας επιπέδου. Αυτά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα λειτούργησαν συνεχώς μέχρι και το 1913, ενώ τα έξοδά τους καλύπτονταν από το ίδιο το μοναστήρι. Ο τελευταίος διευθυντής του σχολείου ήταν ο Κωνσταντίνος Ζέρρης.